وداع با ابراهیم یونسی ، راوی رنجهای یک سرزمین

مراسم خاکسپاری ابراهیم یونسی ، نویسنده و مترجم بزرگ کشورمان روز جمعه 21 بهمن 1390 در حالی برگزار شد که هنوز بسیاری از عاشقان آثارش نبود او را باور نکرده اند . پیرمرد خوش سیمایی که همه عمرش را به تلاش برای ترجمه آثار بزرگان ادبیات جهان و معرفی فرهنگ ملت و مردمش گذراند . چنانچه خودش گفته بود :

ابراهیم یونسی اگر چه سالها از زادگاهش دور بود اما هرگز اصل و هویت خود را فراموش نکرد ، درباره مردمش نوشت ، دردها و رنجهایشان ، فرهنگشان ، شادیها و غمهایشان و وصیت کرده بود که در میان همین مردم و در زادگاهش بانه در گورستان سلیمان بگ به خاک سپرده شود .
چندین هزار نفر از مردم  بانه و جمع کثیری از اساتید و دانشجویان و نویسندگان و مسئولین و مقامات شهر بانه در یک روز بارانی و سرد زمستان برای وداع با مردی رفتند که ادبیات این سرزمین هموراه مدیون اوست . حتی در بین شرکت کنندگان در مراسم میتوانستی پیرمردها و کودکان کم سن و سالی را ببینی که شاید هیچ یک از آثارش را نخوانده بودند اما می دانستند که ابراهیم یونسی که بود ، از چه نوشت و از چه گفت .
در این مراسم آزاد یونسی پسر مرحوم ابراهیم یونسی درباره پدرش گفت :" تمام تلاش پدرم برای شناساندن فرهنگ و قومیتهای ایران بود ، به کرد بودن خود افتخار می کرد ، با عزت سالهای زندان راسپری کرد و امیدوارم  شما ادامه دهنده راه پدرم باشید ".
همچنین بانو رزا گلپاشی همسر ابراهیم یونسی درباره ابراهیم یونسی چنین گفت :" اگر چه من یک مسیحی زاده بودم اما 60 سال است که خود را یک کرد و مسلمان می دانم . ابراهیم کسی بود که تمام تلاشش را برای شناساندن و معرفی اقوام مختلف ایرانی و بخصوص برای ملت کرد بکار برد و شما اگر کتاب (مادرم دوبار گریست) او را بخوانید به این واقعیت پی خواهید برد . اگر چه امروز شما پدر خود را از دست داده اید اما مادر شما همچنان زنده است و در خانه ابراهیم یونسی همچنان بر روی شما و همه دانشجویان گشوده است ".
ابراهیم یونسی اکنون دیگر در میان ما نیست اما آثار و نوشته هایش همچنان در میان ما می درخشد ؛ و امید است جوانانی از این آب و خاک ادامه دهنده راهی باشند که یونسی مسیرش را برای ما هموار کرد اما هنوز رهرو می طلبد ...

نوشته توژم محمدی را هم در مورد دکتر ابراهیم یونسی بخوانید.